Beyrut D3

Vandaag staan huis van Moussa, Bedeinne castle en het Barouk cedar forest op het programma. Na het enorm uitgebreide en lekkere en wat late Libanese diner met Christelle haar familie komt de dag toch redelijk snel opgang. Het idee om ontbijt te bestellen wordt vervangen door koffie bij Dukon en wat verder op heerlijke verse croissant en lokale empenadas. Traffic valt voor ons mee maar minder voor de scooter rijder aan de andere kant van de weg. Lijkt tussen paar auto's te zijn gevallen. Verkeer staat gelijk ruim stil aan die zijde en hulpdiensten kunnen er niet door vrees ik. We rijden door naar Moussa “castle”. De buitenkant heeft decoraties die je eerder bij een Efteling attractie verwacht. Aan deze onduidelijkheid komt snel een einde als de realisatie post vat dat we in Moussa’s house zijn. De man heeft zijn leven toegewijd aan het tot stand brengen van een project waarvan maar weinige dachten dat hij daartoe in staat was. Een indrukwekkend gebouwen met presentaties van het leven in die jaren. We vervolgen onze weg naar het Bedeinne kasteel. Jawel een kasteel, cultureel erfgoed en naar zeggen belangrijkste erfgoed van Libanon. Naast de vele mozaïeken, badruimten, ontvangstzalen vallen enorme houtsculpturen op aan plafond en wanden. Ook hier vind je het glas in lood in vullende vlakken van blauw, rood, groen, oranje en geel. Opvallend is dat entree fee voor buitenlanders veel hoger is dan voor de eigen bevolking. Iets wat we later ook zien bij cedar park wat gratis is voor eigen bevolking. Een weinig vriendelijk gebaar zou ik zeggen. Na het kasteel maken we een efficiency keuze voor vervolg van de reis. We ruil het gekozen restaurant in voor reductie in reistijd van 40 minuten. Maar vraag is dan waar gaan we wel lunchen. Vlak bij cedar park zien we een plek aan de weg wat ruim bezet is, dus grote omloop moet eten in ieder geval “vers” zijn. We worden vriendelijk ontvangen en de Arabische DJ draait aan een stuk Allahs favorieten. We zitten dus in een stevig integratie proces. De mannen dansen, bidkettinkjes zwaaien door de lucht. Waterpijpen worden voorbereid en bij Esther verschijnen angst aanjagende berichten op haar apple watch. “Het geluid staat veel te hard, langer dan half uur zal dit gehoor schade geven. Esther stapt op en kiest voor gehoor veiligheid. Wij eten onze manouchen met zatar en kaas nog lekker op, drinken ons glas leeg en volgen terug naar de auto. Deze ervaring is ws tot nu toe meest comfortzone prikkelende. Het Barouk cedar park geeft de boom op de vlag van Libanon in werkelijkheid. Anders dan de spar is de cedar boom grillig en meerstammig. In dit bos zijn ruim 4000 cedars prive geplant. Terugweg verloopt soepel met weinig oponthoud. Terug thuis om 19:15 snel ff opfrissen en naar verdiend diner.